Blgari buruzko zenbait bitxikeria.

   Dena amaitu dela eta, guzti honen balantzea borobiltze aldera, nire blogeko estatistikak zorrotz aztertzen jarri nintzen. Eta nahiko datu bitxiak azaldu direla aitortu behar dizuet. Eta datu bitxi horiek zuei azaltzea erabaki dut.
   Gaurkoan, sarrera zenbakiei buruz izango da. Zenbat, noiz, nondik... Hainbat datu azaleratuko diut, kuriositateak jotzen dion edonork irakurri ditzan.

   Hasteko, guztira zenbat bisita izan ditudan azalduko dizuet. Hau argitaratu aurretik, 18.744 bisita izan ditu nire blogak.
   Sarrera piko altuena, galdeketaren biaramunean izan nituen. 892. Baxuenak berriz, hasieran, eguneko bisita bat.

   Azaroaren 22 batean hasi nintzen idazten. Eta Urtarrilean gainditu nituen lehen 1000 bisitak. Urtarriletik gaur arte, 17.000 baino gehiago izan dira. Erritmoa hilabetetik hilabetera igotzen joan da. Eta Maiatzean bakarrik, 5.000 bisita gainditu ditu blogak.

   Sarrera emankorrena honakoa izan zen. 1.000 bisitatik gora, eta 111 iruzkin.

   35 sarrera idatzi ditut, baina soilik 25 kaleratu ditut. Agian kaleratuko ditut kanpoan geratu diren idatziak. Ez dakit, ikusiko dut.

   Konturatu naiz, nire blogeko bisiten zati handi bat, jendeak egin didan publizitateari zor diodala. Zeren, trafiko gehieienetarikoa sortu duten orrialdeak, Facebook eta Tuenti sare sozialak izan dira.
   Hala ere, ia denak Google bidez sartu dira blogera.
   Xextran, eta "Muu!"-ren bloga ere, oso emankorrak izan dira, bisitariei dagokienean.

   Google-en jendeak egiten dituen baldarkeriak ikusteko beta ere eman didate nire estatistikek.
   Esaterako, Estatu Batuetatik, 500 bisita baino gehiago izan ditu blog-ak. Agian norbaitek ordenagailua Estatu Batuetakoa bezala dauka jarrita. Edota Estatu Batuetako jendeak edozer gauza bilatu dezake Google-en, nire blogean erortzen amaitzeko.
   Indiatik ere 60 bisita izan ditudala jartzen dit. Errusiatik 50 bisitatik gora, eta Mexiko zein Erresuma Batutik ia 30 bisita bakoitzetik.
   Auskalo zer bilatzen duen hango jendeak Google-en. Kanpoan den norbaitek irakurri izan dezake bloga, baina despistatuak dezente gehiago direla esango nuke nik.

   Despistatuekin jarraituz, jendeak, Google-en nire bloga aurkitzeko, "amparitoerdikalean.blogstop"  ia 50 aldiz bilatu du. Blogstop, blogspot jarri beharrean. Ja ja ja.
   "Amparito roka" ere (con "k" de kilo), 36 aldiz bilatu du jendeak. Eta "Amparito roka erdikale" ere bilatzen jardun du jendeak.

   Gehien bilatu direnak ordea, "amparitoerdikalean" eta "amparito erdikalean" bilaketak izan dira.
   Blogaren helbide osoa ere bilatu izan du jendeak, hirugarren lekuan. Badakizue, "http://www....." eta guzti horrekin.

   Erabiltzaileen %68, Windows sistemetatik sartu da blogera. %12 berriz, Macintosh sistemak erabilita, eta %7 Android bidez. Ipad bidez, %2 sartu da, eta Blackberry bidez ere bai.

   Erabiltzaileen %25 Firefox bidez sartu da, gehiengo bat. Internet Explorer bidez ere beste %25 bat sartu da, baina Firefox-ekin baino 700 bisita gutxiago izan dira IE-rekin.
   Chrome nabigatzailearekin %24 bat sartu da. Eta Safari-rekin %14 bat.

   Ah, eta ia ahaztu zait! Guztira, 653 iruzkin izan ditu blogak (idatzi honen aurretik).
   Eta 4 spam. Edo behintzat, blogger-eko konputagailuak, Mr.Guest-en bi iruzkin, Fernando Arzallus-en bat, eta "Anonimo" baten beste bat, spam bezala interpretatu ditu. Ez dakit zergatik.

   Baina tira, ikusi dezazuen, zertarako balio izan duen galdeketaren zirku guzti honek.
   Zenbat mugimendu sortu duen sarean.





   Gaur, azkenaldian egin dudan bezala, pasodoble batekin agurtuko naiz. Baina ez, ez da Amparito Roca izango.
   Gaurkoan, "Pepita Greus" pasodoblea jarriko dizuet. Oker ez banago, duela urte batzuk herriko bandak jo zuena. Edo behintzat, horren oroitzapena daukat. Ez dakit, agian oker nabil.
   Baina errezeloa behintzat, badaukat.

   Dena dela, gaur "Pepita Greus"-en doinuekin agurtuko naiz.

 



Izan ondo.

Herriak hitzegin du. Balorazioa, garaipenaren gozotik.

   Hilabeteak iraun dituen aharra eta gero, bozka bidez eman diogu amaiera zirku honi.

   Zeren, igarotako guztiak igaro ondoren, hau zirku bat izan dela baino etzait gelditu garbi.

   Azken finean, batek ala besteak irabazi, zera galdetzen baitiot ene buruari: Zertarako balio izan du honek?

   Eztabaida aberasgarria da, neurri batera iritsi arte. Hortik aurrera, zerbait negatiboa bihurtu daiteke. Eta ustea daukat, erabaki berri dugun gaiaren inguruan sortu den eztabaidak, aspaldi gaindituta zeukala positibotik negatibora salto egiteko gainditu beharreko lerro fina.

   Haserreak, tonuz pasatako eztabaidak, mehatxuak, biolentzia zantzuak... Hori ez genuen behar herrian. Eta hori eman digu galdeketak. Motzean, eta gaur behintzat, hori besterik ez digu eskaini galdeketak.

   Nork daki ordea, epe luzera zer eragingo ote duen.

   Herria behintzat, zatitu du.

   Baina tira, honek oinordean utziko digun herri-giro mikaztuaren gainetik, gaur egun pozgarria da. Niretzat behintzat.

   Garaipenaren gozotik ari naiz idazten, eta poza besterik ezin dut adierazi. Poza, emozioa.

   963 zestoarrek baietz esan baitiogu zezenketei. Baietz esan diegu gure festei. Gure Amabirjinei.

   542-k berriz, zezenketak kentzearen alde egin dute bozka.

   421 bozkako aldea. Zinez asko da.

   Ni neu izan naiz lehen harritua. Alde handia da. Ikaragarria. Ia bi herenek baietz esan diete zezenketei. Inork uste etzuen emaitza.

   Eta, zein ondorio atera dezakegu hemendik?

   Hara, nire ustez, zezenzaleen garaipen osoa baino, neurri txikiagoan, antitaurinoen porrota ere izan dela esan beharko genuke. Ez nuke batzuen garaipenaz hitzegingo, nahiz eta jendea konbentzitzeko ahalmen handiagoa izan duten taurinoek. Izan ere, hauek 600 bat atsikimendu zituzten, eta zifra hori oso goitik pasa dute. Aurkakoek aldiz, 500 firma inguru omen zituzten, eta beren botuak ere, ez dira hortik pasa.

   Beraz, jendea mugitzeko gaitasuna, taurinoek izan dute. Eta hori, kontuan izanda, oso berandurarte zerura begira egon direla, kukuak jo zain. Mugitzea kostatu zaienarekin, ez dute emaitza makala lortu.

   Baina lehen esan dudan moduan, antitaurinoen porrot moduan ere interpretatu dezakegu hau.

   Haiek ziren, azarotik hona, jendea mugitzeko kanpainan hasi zirenak. Haiek izan dira, hilabete luzeetan zehar, zezenketen gaiarekin atzera eta aurrera ibili direnak. Haiek ziren, Ekainak 3ko egun seinalatuan benetako interesa zutenak.

   Baina nahiz eta asko mugitu, eta nahiz eta lan asko egin, beste aldekoak mugitu dira. Eta hori, batzuen garaipenaz gain, besteen porrotaren adierazgarri da, nire ustez.


   Aipatu behar ordea, nahiko eleganteak izan direla denak. Bai batzuk garaipenean, eta baita besteak porrotean ere. Eta hori, txalogarria da.

   Baina tira, joan da denbora, eta pasa da egun erabakigarria. 
   “Muu!”-ko lehen mugimendu publikoekin batera hasi nintzen ni, hemen, nire iritzi xumea defendatzen.

   Eta bere helburua lortu duenaren lasaitasun eta poztasunetik idazten ari naiz gaur.

   Hitz bakoitza gozo zait gaur. Idatzitako hitz bakoitzaz disfrutatzen ari naiz. Esaldiak dastatu eta gozatzen ari naiz gaurkoan.

   Azken idatzietan ez bezala.

   Zeren, ez da bide erraza izan hau. Hilabeteetako lan bakartiak nekatu samar utzi nau. Eta azken asteetan gaia hartzen ari zen giro gaiztoa ikusi eta gero, idazten nuen hitz bakoitzak lanak ematen zizkidan., aurretik idatzita nituen hitz guztiek sekulako pisua izango balute moduan.

   Giro gaizto horretan gogorra eta desatsegina zitzaidan idaztea. Hitz ozpinduak irteten ziren nire barrenetik, eta ez nuen sua gasolinarekin itzali nahi. Horregatik, nahi baino gehiago isildu naiz azken asteetan.

   Baina tira, gaurko garaipenak gozatu dizkit barruak. Eta hitzak beste aldarte batez irteten dira  orain.

   Joan dira, hilabeteetan jasan eta bizi izan ditudan tentsio  eta presioak. Eta ez gazki ulertu, ezbaidit inork egin presiorik, edo sortu tentsiorik, momentu oso puntualetan izan ez bada.

   Abentura honetan murgildu nintzenean, ez nuen uste hainbesteko oihartzuna  hartuko zuenik honek. Eta horrek sortu didan auto-exijentzia maila mantentzeak, tentsioa sortu dit. Neure burua presionatzera heldu naiz.

   Baina tira, espero dut, dena hemen amaitzea.

   Irabazi dugu, eta gozatuko dugu zinez, aurtengo festetan.

   Zeren galdeketatik, guztiz indartuta irten direnak, zezenketak izan dira. Honek, eta emaitza ikusita, zezenketen bultzada ikaragarria izateko arrisku handia dauka eta.

   Ez zitzaidan harrituko, aurten, azken urteetan baino dezente jende gehiago joatea zezenketak ikustera.

   Eta ikaragarria izango da aurtengoa.

   Inoiz baino jende gehiago, inoiz baino tentsio gehien bizi ondoren, erdikalean hustuko garelako, Amparitoren lehen doinuak entzutean.

   Eta aitortzen dizuet, galdeketa dela eta ez dela bizitako guztiek sortu didaten tentsio honen ondoren, nik behintzat, malkoak botako ditudala, banda, urtero legez, Amparito jotzen hasten denean.

   Nik aurten, seguru nago gainera, negar egingo dut. Hain nirea dudan festa amildegiaren ertzean ikusi eta, berriz nire besoetan ikusi eta gero, negar egingo dut.

   Ahaztezina izango da aurtengoa.

   Hau esanik, eta honenbestez, agurtzea besterik etzait gelditzen.

   Bere lana txukun eta fin egiten duenaren atseginez utziko dut blog hau. Eta helburua beteta ikusteak sortzen duen poztazun eta gozamenarekin.

   Azken finean, horretarako sortu baitzen blog hau, edota “Amparo la que Baila con el Toro” pertsonaia. Aski ezaguna iada, herrian.

   Eskerrik asko guztioi, emandako babesarengatik.

   Eskerrik asko baita ere, aldeko edo aurkako iruzkin bat utzi duzuen guztioi. Denak izan dira ongietorriak.

   Eskerrik asko, Ekainak 3an, eta Ekainak 3rako, zezenketen alde borroka egin duzuen guztioi.

   Eskerrik asko, bihotzez.

   Gelditu esandakoekin, hartu nire eskerrak eta, mesedez, barkatu gaizki esandakoak.

   Eskerrik asko bihotzez, nire bizitzako esperientzia aberasgarrienetako baten parte izan zaretelako.

   Izango dugu elkarren berri.

   Amparo la que Baila con el Toro

   

   

Nik BAI bozkatuko dut.

   Asko hitzegin da zezenketei buruz. Gehiegi, akaso.

   Hitzegin behar ez zuten batzuk ere hitzegin dute, azken egunetan. Beti bezela, deialdi propioa eginaz, kontzientzia saldua duten horiek beraien konbenienztiara mugitzeko. Beti berdin, eta beti berdinak.

   Tira, luzerako eman du honek.

   “Muu!” herri ekimena mugitzen hasi zenetik, Azarotik edo, hemen jardun dut, neurea defendatzen. Bakarrik, orain dela oso gutxirarte.

   Hilabete asko izan dira. Egun asko. Sarrera asko.

   Denbora asko eskeini diot blog honi. Denbora asko eskeini diot, nire filosofía, iritzia eta ikuspuntua azaltzeari. Betiere, zerbaitetarako balioko duen esperantzan.

   Ez naiz “políticamente correcto”-a izan. Eta etzen nire asmoa horrelakorik izatea ere.

   Zeren, zertarako balio dute zurikeriek, Zestoa bezalako herri batean?

   Nahi duguna esan dezakegu paper baten gainean. Baina gero denok daukagu elkarren berri kalean. Denok dakigu zer gertatu zen, zer gertatu den, eta neurri handi batean, zer gertatuko den.

   Denok elkar ezagutzen dugun herri batean, oso zaila egiten zait, paper gainean irten diren zenbait gauza sinestea. Paperak gauza bat esaten  baitu, eta kaleak beste bat. Eta gu ez gara paperean bizi.

   Horregatik, paperen gainean idatzita irten den guztiari ez diot garrantzia edo traszendentzia handirik eman. Egia, paperaren gainean oso gutxitann azaltzen delako. Egia kalean dago. Egia jendeak dauka.

   Baina iada, hitzak alperrik dira.

   Orain, ekintzetara pasa behar dugu.

   Ekainak 3a erortzear dago, gainean daukagu. Egun erabakigarria, dudarik gabe.

   Sistema “bananero” batekin bada ere, eta inolako konfidantzarik ematen ez duen kontestuan bada ere, jokuan sartzea besterik etzaigu geratzen.

    Geurea defendatzea, beraien plazan.

   Plaza bete egiten dugulako, ia 600 lagunek, bi egunetan zehar.

   Festetan, nahi dugun ikuskizunaz gozatzeko eskubidea izan dezagun.

   Guk ez geniolako inori ezer galeraziko. Eta etzaigulako burutik pasa ere egiten, besteek zerren inguruan gozatu dezaketen edo ez erabakitzea.

   Festak, nahi bezela kontrolatu nahi dituzteako batzuk (Amabirgin eguna, Santakutz egunean jarriko digute laister, eta Santakutz bezpera larunbat batera mugituko dute)

   Animaliaren aitzakian, beste arrazoi batzuek mugitzen dutelako jendea, zezenketak kentzera. Eta hori, onartezina da.

   Arazo morala izanik ere, ez dagoelako animaliaren gain kontzientzia zorrotza duen herritar kopururik, nahiz eta batzuk aurka egon. Gorri, zuri eta berde koloreko bihotzak, ezkerreko besoaren laguntzarekin, urre eta gorri koloreak gure herritik ezabatzeko interes handiagoa baitago, plazan hiltzen den animalia bere destinu petraletik salbu uztea baino.

   Zezenetan ondo pasatzen dugulako. Baina ez odolarekin, azarotik hona batzuk esan duten moduan. Festeran parte dela ulertzen dugu. Seguruasko, festaren zatirik desatseginena.

   Baina festaren  edertasuna aitortzen dugulako, bere osotasunean.

   Zezenketetatik haratago, herrian beste hainbat ekintza eta parafernalia inplikatzen dutelako zezenketek. Hala nola, Amparito, giroa, kalejirak, kontzertu inprobisatuak…

   Jendeak egiten duelako berezi festa hau. Jendeak eman diolako berezitasuna, abesti baten notekin emozionatzerarte.. Eta jende hori plazatik bidali nahi badute, konziente izan behar dute, festa berezi egin duten horiek gabe, berezitasuna galdu egingo dela. Amparito ez dela berdina izango, baldin eta badago. Dena ez dela berdina izango.

   Gauza batzuk ezin direlako banandu, inolako ondoriorik gabe.

   Gure herriko parte direlako.

   Gure festen esentzia nagusia direlako.

   Maite ditugulako.

   Guzti hori kontuan hartuta, nik, Amparok, BAI bozkatuko diet zezenketei.

   Eta BAI bozkatzera gonbidatzen dizuet. Gugatik. Zestoagatik.

   BOZKATU BAI!!!!!

   Gaurko bideoari dagokionean, ez nuke nahiko, ondorengo bideoko hau azkena izatea.

   Berriz entzun nahi dudalako.

   Berriz emozionatzeko nahia dudalako.

   Gaurko pasodoblea, guztietan handiena izango da.  Eszenatokirik onenean, ondoen jo agian ez baina, ondoen entzuten den lekuan.

   Gaurko bideoan, Amparitoren templura bidatuko dugu. Azkena izango ez denaren esperantzan, eta horretarako borrokatuko dugunaren konbikzioan.

   Nik, berriz bizi nahi baitut hau.

PS: Hau ez da hemen amaitu. Astelehenean, galdeketaren balorazioa egingo dut. Eta pentsatzen nabil, dena amaitu ondoren, arrazoi batengatik edo bestearengatik, atzera bota ditudan idatziak kaleratzea.
Ez dakit, ikusiko dut.








Badakizue zer egin. Behin edo behin irakurri didazuenok, edota behin baino gehiagotan irakurri didazuenok (17.000 tik gora) , BOZKATU BAI.






Irailak 8an, pasodobleen korroan, "Errexill"-en soloaren ondoren elkar ikusiko dugulakoan...